Dostluk nedir? diye düşündüğümüzde dilimize dökülenler farklı farklıdır.            Kiminde aranılan, kiminde bulunan, kiminde de paylaşılan bir şeyler vardır. Dikkat ederseniz, bunların hiçbiri somut şeyler değildir. Her insanın dostluğa yüklediği “anlam” çerçevesinde “değerleri”dir.                                                                       
Dostluk; sahip olduğumuz değerlerimizi paylaşmaktır, kısaca özümüzden bir parça vermek ve özden gelen bir parçayı kabul etmektir.                                                                    
Bu bir başarı, mutluluk, sevinç olabileceği gibi, acı, üzüntü, keder de olabilir. Bunlarla ilgili birkaç güzel söze göz atarsak;
"Bir dostun üzüntüsünü herkes paylaşabilir. Ama bir dostun başarılarına içtenlikle sevinmek bir ruh hasleti gerektirir. "Oscar Wılde
"Felaketin bir iyiliği varsa, hakiki dostlarımızı tanıtmasıdır. "Balzac
Hepsinin ortak özelliği başarı ya da üzüntüyü “paylaşmaktır”. Yanında bulunmak, “anına eşlik etmek”tir. O zaman diliminde elini tutan, gözünün  içine bakan, kulağına “seninleyim” diye fısıldayan, bazen de sözün bittiği yerde “ruhuna dokunan” ve varlığıyla “iyi gelen” dir.                                                   
Bazen, hiç akla gelmeyeni söyleyen, bazen de sessizliğin çığlığında duygu ve düşüncelerine tercüman olan, uzakta da olsa yakınında bildiğin…                
 Dostluk; ruhen algılanan bir duygudur!                                                             
Özgürlüğün kanat çırpışlarını hissettirir, anlayışın en derin boyutudur, hesapsız-kitapsız, yazılı anlaşmaları olmayan, çünkü bağlılığı “özün” hissettiği, bu yüzden söze ve göze gerek olmayan, kanıta ihtiyaç bırakmayan, varlığı da yokluğu da iz bırakan…
Dostluk; beklentisiz olmaktır, karşılık beklemeksizin, “özveri”dir. Bunun için öncelikle özünüzün varlığını ve değerlerini beslemeli, Dale Carnegie’nin dediği gibi “dol ki taşasın”  haline gelmeliyiz.                                                                              
Dolduracağımız değerler güven, sevgi, saygı, anlayış, paylaşma, olanı olduğu  gibi kabul etme, sadakat, gizem, özgürlük, inanç, çalışma, azim, kararlılık, sabır vb…                                                                                                            
Kısaca; önce bir dost özelliğini taşır hale gelmeliyiz. Bunu çevremize yaydığımız enerji ile diğer insanlara aktarırız. Benzer enerjiler birbirini çekeceğinden, dostlarımızdan biz sorumluyuz!
İyi bir dost sahibi olmanın en iyi yolu, iyi bir dost olmaktan geçer. Öncelikle kendinizle dost olmayı başarmalısınız. Bunun için duyu organlarınızın algısal kayıtlarının şu andaki bilinçli dostluk kaydınıza göre yeniden programlanması gerekebilir.
Sözlerimi insanları ve dostları en iyi şekilde anlattığını düşündüğüm Can Yücel’in bir dörtlüğü ile noktalamak istiyorum.
Dostlar ırmak gibidir 
Kiminin suyu az, kiminin çok 
Kiminde elleriniz ıslanır yalnızca 
Kiminde ruhunuz yıkanır boydan boya 
İçten ve candan dostlarınızın yaşamınızda var olması ve artması dileğiyle…